Jakie drewno jest najlepsze do kominka w 2023 roku? Jakie drewno do kominka warto wybrać? Przygotowanie dobrego drewna.

Jakie drewno do kominka jest najlepsze? Najlepszym gatunkiem drewna opałowego jest grab, uznany został za najbardziej kaloryczny gatunek. Spala się bowiem bardzo wolno, oddaje przy tym sporą ilość ciepła. W tym artykule opiszemy również inne rodzaje drewna, które pomogą w wyborze idealnego drewna na opał dla Twojego kominka. Dowiesz się też jakie drewno jest najlepsze do kominka i którym powinieneś palić, aby uzyskać największą wydajność i najwięcej ciepła.

W sezonie grzewczym średnio zużywamy od 5 do 15 m³ drewna opałowego, w zależności od wielkości ogrzewanych pomieszczeń, częstotliwości palenia i pogody. To dużo, dlatego kupując drewno do kominka, zastanów się nad wyborem gatunku, miejsca zakupu i składowania.

• Jakie drewno dobre do kominka? Drewno liściaste pali się szczególnie dobrze ze względu na wysoką kaloryczność (czyli wytwarza dużo ciepła). Najlepsze gatunki drewna do kominków to grab, dąb, buk czy jesion. Pierwszy rodzaj drewna ma najwyższą kaloryczność – generuje dużo ciepła i pali się powoli.
• Jakie drewno nie nadaje się do kominka? Drewno sosnowe nie nadaje się do kominka. Co prawda jest to drewno wysokokaloryczne, ale spala się bardzo szybko, co oznacza większe zapotrzebowanie na paliwo w sezonie grzewczym. Ponadto drzewa iglaste zawierają dużo żywicy, która „wykiełkowała”, której pozostałości osadzają się na szkle paleniska.
• Jakie drewno do palenia w kominku? Najlepszy pod tym względem jest grab (1 m3 może uzyskać do 2200 kWh).
• Co lepsze do palenia dąb czy buk?
• Jaką wilgotność drewna do palenia w kominku?
• Jakie drewno nie dymi? Używaj drewna liściastego, które nie zawiera żywicy, pali się równomiernie i nie wydziela dużo dymu. Wybierz drewno twarde, takie jak dąb, grab i buk, które podczas spalania wytwarzają najwięcej ciepła.

Sprawdź również: 5 porad odnośnie do tego, jak poprawnie kupić drewno do kominka.

Jeżeli zastanawiasz się nad tym, jakie drewno do kominka będzie najlepsze, to koniecznie musisz zapamiętać, czego dotyczą dobre praktyki palenia. Przede wszystkim chodzi tutaj o to, aby używać drewna drzew liściastych, unikać natomiast tych iglastych.

Ważne jest, aby przed rozpoczęciem palnie w kominku odpowiednio wysezonować drewno przeznaczone do kominka. Nie bez znaczenia jest tu także korzystanie z dobrego i sprawdzonego pieca.

Za pomocą specjalnego urządzenia możesz wykonać pomiar wilgotności drewna kominkowego do palenia, zaleca się, aby wynosiła ona nie więcej niż 20 proc.

Drewno kominkowe w naszej ofercie oferujemy w metrach przestrzenny układany, przez co łatwo jest zmierzyć i sprawdzić ile dokładnie otrzymaliście drewna kominkowego. Doradzamy również jakie drewno do kominka będzie dla Was najlepsze.

Proces rozpalania kominka jest bardzo prosty. Najpierw ułóż w piecu naprzemiennie kilka warstw podpałki. Na to połóż drobne drzazgi, a następnie je podpal.

Jak pokazują analizy, rozpalanie od góry to najbardziej efektywna metoda palenia. Jest tak dlatego, ponieważ dym wydostający się z warstwy zimnego jeszcze opału przechodzi przez żar i tam się jeszcze dopala. Efekt jest bardzo dobry, ponieważ do komina lecą prawie same przeźroczyste spaliny. Natomiast w miejscu dymu powstaje więcej ciepła.

Jak możesz sprawdzić, czy dobrze palisz w piecu. Wystarczy, że ocenisz dym, który wydostaje się z Twojego komina. Powinien on być przeźroczysty, mieć lekko białe zabarwienie. Taki stan oznacza, że składa się niemal w 100 proc. z pary wodnej i dwutlenku węgla. Wówczas produkowane są zaledwie minimalne ilości smogu. To bardzo duży krok w kierunku ochrony naszego zdrowia i środowiska.

Jak pokazują wyniki analiz, niezwykle szkodliwe jest niekontrolowane spalanie w piecach odpadów typu: folia PET, gazety kolorowe, czy wielowarstwowe kartony. Prowadzą one do emisji szkodliwych dla życia ludzkiego i środowiska związków jak: formaldehydy, kwas octowy, czy kwas mrówkowy. Dlatego z dużym rozsądkiem należy podchodzić do czynności, jaką jest palenie w piecach i kominkach. Zalecane jest do tego wyłącznie suche sezonowane drewno.

Niestety ciągle jeszcze pokutuje mit, że drzewo do kominka jest szkodliwym i nieefektywnym paliwem. Prawdą jest, że może być ono niewłaściwe dla środowiska, ale tylko wtedy, kiedy jest spalane w nieodpowiedni sposób. Dobre metody sprawiają, że powstaje bardzo znikomy negatywny wpływ na nasze otoczenie i zdrowie.

WAŻNE! Do palenia w kominkach nie nadają się elementy drewniane, które były impregnowane, lakierowane lub pomalowane jakimkolwiek innym chemicznym preparatem.

Jakie drewno do kominka: buk, grab, dąb, brzoza, a może jesion?

Jak już wspomnieliśmy najlepsze drewno do kominka to drewno sezonowane liściaste. Niekiedy może to być nawet trzy lata. Polega ono na wielomiesięcznym przechowywaniu tego opału. Celem jest tu doprowadzenie do jak najmniejszej wilgotności. Oprócz tego znaczenie ma tutaj także jego twardość i gęstość.

Każdy z gatunków daje inny efekt, którym może być długo utrzymujące się ciepło, szybkie spalanie, czy wysoka temperatura w palenisku. Liczy się ponadto to, aby miało jak najmniej kory. Pamiętaj też o odpowiednich wymiarach takich kawałków drewna. Średnio powinno to być 30 cm.

Jakie drewno do kominka

Najlepszym gatunkiem drewna opałowego jest grab, uznany został za najbardziej kaloryczny gatunek. Spala się bowiem bardzo wolno, oddaje przy tym sporą ilość ciepła i wytwarza niewielki płomień. Jego zalety przekładają się również oczywiście na jego cenę. Zaraz za nim można wymienić: dąb, jesion, buk. Ceniona jest ponadto brzoza i wydające specyficzny aromat szczapy drewna owocowego.

• Brzoza – łatwo płonie, nawet jeśli była krótko sezonowana, ale dość szybko się spala. Daje ładny, równy płomień, ma wyjątkowo mało substancji smolistych. Odznacza się średnią wartością opałową.
• Buk – drewno spala się spokojnie i długo. Ma wysoką wartość opałową, daje dużo ciepła.
• Dąb – pali się powoli i bardzo długo. Zawiera garbniki o przyjemnym gorzkim zapachu, które są uwalniane w trakcie spalania. Nadaje się do wędzenia potraw. Ma wysoką wartość opałową, daje dużo ciepła.
• Drzewa owocowe – palą się powoli równym płomieniem. Wydzielają miły aromat. Drzewo kominkowe z jabłoni, gruszy i wiśni jest wykorzystywane do wędzenia potraw.
• Grab – jego drewno jest uważane za najlepsze na opał (najwyższa wartość opałowa). Spala się bardzo wolno. Nie tworzy okazałego płomienia, ale daje dużo ciepła.
• Jesion – drewno choć pali się długo i daje dużo ciepła, rzadko jest stosowany jako materiał opałowy. Słabo się łupie, więc trudno go pociąć na szczapy.
• Olcha – źle się pali, jeśli nie jest dostatecznie wysuszona. Jej drewno jest natomiast uważane za jedno z najlepszych do wędzenia. Dodaje potrawom aromatu i poprawia ich kolor.
• Topola – (między innymi biała i osika). Ma bardzo niską wartość opałową i daje mało ciepła. Wilgotna nie płonie wcale, wysuszona – spala się bardzo szybko, dlatego nadaje się na podpałkę.

Jeśli jesteś zainteresowany drewnem kominkowym to zapraszamy do kontaktu

Drewno na opał – w tym drewno do kominka – najczęściej jest oferowane w metrach przestrzennych albo w metrach sześciennych.

• Metr sześcienny [m³], zwany też kubikiem, określa ilość okorowanego drewna, jaka się zmieści w pryzmie o wymiarach 1 x 1 x 1 m przy założeniu, że między poszczególnymi elementami drewna nie ma żadnych przerw. Jest to więc wartość hipotetyczna.
• Metr przestrzenny [mp] – określa faktyczną ilość drewna ułożonego w pryzmę o wymiarach 1 x 1 x 1 m. Miara ta jest stosowana w leśnictwie i w przemyśle drzewnym przy szacowaniu ilości drewna. Przyjmuje się, że 1 mp = 0,65 m³ drewna nieokorowanego w postaci szczap i bali, a 0,75 m³ drewna okorowanego. Dla nieokorowanych gałęzi i grubego chrustu przelicznik wynosi: 1 mp = 0,20-0,25 m³. Są to wartości obarczone pewnym błędem, zależą bowiem od sposobu ułożenia drewna w pryzmie.

W drewnie tuż po ścięciu drzewa jest aż 50-70% wody. Zależy to od gatunku rośliny i od pory roku (drzewa ścinane zimą mają jej mniej). Takie drewno ma małą wartość opałową – źle płonie, daje mało ciepła, dymi, a spaliny o dużej zawartości pary wodnej łatwo się osadzają na ściankach kominka i w przewodach kominowych, skracając ich żywotność. Większe są też straty ciepła, bo żeby móc spalić wilgotne drewno, trzeba zwiększyć ciąg powietrza, a to oznacza otwarty szyber.

Dlatego przed użyciem drewna na opał, powinno ono być sezonowane, czyli pozostawione na jakiś czas, żeby wyschło. W tym celu najlepiej połupać je na szczapy – tak przygotowane szybciej schnie i jest od razu gotowe do użytku – i przez co najmniej rok, a najlepiej dwa lata, przechowywać w pryzmach pod zadaszeniem. W tym czasie jego wilgotność spada do 15-20%. Wartość opałowa takiego drewna wynosi około 4 kWh/kg, podczas gdy drzewo kominkowe o zawartości wody 50-60% tylko około 2 kWh/kg. Szczapy nie powinny leżeć bezpośrednio na ziemi, żeby nie chłonęły z niej wilgoci. Lepiej ułożyć je na legarach lub ruszcie. To zapewni ich izolację od gruntu i dobrą cyrkulację powietrza. Wilgotnego drewna nie należy składować w nieprzewiewnych pomieszczeniach, bo może się zaparzać i pleśnieć.

Do palenia w kominkach nie zaleca się drewna iglastego. Posiada dużo żywicy, która po spaleniu strzela, zanieczyszczając okolicę trudnymi do usunięcia plamami. Ponadto na ścianach kominka i w kominie osadza się dużo dymu i sadzy. Drewno drzew liściastych nie ma tych wad.

Buk – drewno pali się spokojnie i długo. Ma wysoką kaloryczność i wydziela dużo ciepła.

Dąb – pali się powoli i bardzo długo. Zawiera garbniki o przyjemnie gorzkim zapachu, które uwalniają się podczas spalania.

Dąb – pali się długo, ma wysoką kaloryczność.

Grab – uważany za najlepsze paliwo, długo się pali i wydziela dużo ciepła.

Jesion – to drewno świeże i bardzo szybko schnie zawiera mało wody, doskonały wybór dla późnych zapaleńców, pali się długo i równomiernie.

Buk – ma wysoką kaloryczność.

*Wskazówka:

Użyj wypalania od góry, jest to najskuteczniejsza metoda wędzenia.

Wystarczy wsypać do kotła porcję paliwa i położyć na wierzchu podpałkę.

Ciepło jest przenoszone z góry na dół, dzięki czemu substancje lotne nie ulatniają się z dymem, lecz spalają się w piecu i przekładają się na większą produkcję ciepła.